PIOTR PONIEDZIAŁEK: CHCĘ BYĆ NUMEREM JEDEN
Przedstawiamy rozmowę z Piotrem Poniedziałkiem, który dwudziestego szóstego listopada wystąpi na gali Celtic Gladiator 11 i zmierzy w Krakowie z Tomaszem Lepiarskim.
Piotr Poniedziałek ma 28 lat i od niedawna reprezentuje klub Yakiba Team Katowice, jednak mocno jest związany z Krakowem. Pochodzący z Katowic fighter ma za sobą trzy walki zawodowe i spory amatorski dorobek. Do tej pory udało mu się dwa razy zwyciężyć, jeden raz uległ, ale kontuzji, a nie rywalowi. Wierzy on, że i tym razem wygra. Piotrek swoją ostatnią walkę stoczył w sobotę na TFL 10, wrócił na tor zwycięstw w Lublinie w pierwszej rundzie, kończąc karierę dla Marcina Bartosika.
- Cześć Piotrek. Jak samopoczucie przed najbliższą walką?Piotr Poniedziałek: Trzymam wagę od soboty, z tego też powodu moje samopoczucie jest eleganckie.
- Walczyłeś niedawno na TFL 10, czyżby wszystko poszło tak jak chciałeś, że tak szybko podejmujesz kolejne wyzwanie?PP: Fakt, tempo wysokie, ale to dlatego, że walka z Panem Lepiarskim na Celticu miała się odbyć 1 października. Koniec końców przenieśli galę na 26 listopada, w między czasie wpadła okazja sprawdzić się na TFL 10, więc wziąłem obie. Co do TFL wszystko poszło zgodnie z planem i co najważniejsze, bez większych kontuzji. Jedynie dłoń troszeczkę bolała, ale już jest git.
- Jak wyglądają przygotowania do najbliższego starcia?PP: Przygotowuje się w swoim rodzinnym mieście Katowicach, ale trochę też podróżuję po innych klubach.
- Twoim przeciwnikiem będzie Tomasz Lepiarski. Co wiesz na jego temat?PP: Wiem, że trenuje u Krzyśka Kułaka, jest z Częstochowy. Oglądałem jego walki no i wiem, czego mogę się spodziewać.
- W poprzednim roku debiutowałeś zawodowo, przegrałeś też po kontuzji z zawodnikiem z Białorusi. Jak wspominasz te walki?PP: Zacząłem szybkim zwycięstwem przez TKO w 1 rundzie na gali Battle of Warriors 1 i zaraz spadła z nieba okazja zawalczenia na ONLY 1, również w moim rodzinnym mieście. Dlatego musiałem to wziąć. Przeciwnikiem był kickboxerem z Białorusi. No co mogę powiedzieć, walkę dominowałem w pełni, Alexandr nie potrafił zagrozić swoją stójką, jednak dostał prezent w postaci kontuzji mojego kolana. Po części mogę mieć do siebie pretensję, bo kolano przed walką dawało sygnały, a już po samym urazie na rezonansie wyszło, że uraz był wcześniej.
- Masz także za sobą walkę amatorską w Wielkiej Brytanii, liczysz na walki na Wyspach?PP: Tak, mam za sobą dość bogate doświadczenie amatorskie w boksie olimpijskim, jak i kilkanaście walk amatorskich w mma. Odnośnie walki w UK no to dłuższa historia, jak i lekcja dla innych. W przygotowaniach testowałem pewien wynalazek o nazwie: "training mask 2.0", trochę przesadziłem i zamiast być lepiej, było tylko gorzej, a mianowicie za dużo dwutlenku węgla we krwi. Z walki oczywiście się nie wycofałem, mimo że czułem się fatalnie, przewalczyłem 3 rundy. W moim oraz innych ludzi odczuciu, wygrałem walkę. Jednak angielscy sędziowie dali 2:1 dla gospodarza. Walka oczywiście jest na YouTube, tak więc każdy może zobaczyć i ocenić samemu. Od siebie dodam, że naprawdę było ciężko, a po samej walce lekarz zabronił wysiłku, tylko spacery i leki.
- Jakie są twoje dalsze cele i plany?PP: Plan jest prosty, być numerem jeden w 77 kg. Następną walkę będę miał za granicą, ale na razie nie zdradzam konkretów.
- Dziękuję za rozmowę. Jeżeli chcesz kogoś pozdrowić, lub komuś podziękować to proszę bardzo.PP: Również dziękuję, oczywiście chciałbym pozdrowić swoich przyjaciół, znajomych, rodzinę szczególnie moją Mamę, która zawsze mocno przeżywa moje walki oraz wszystkim sponsorom. Szczególnie Monice i Łukaszowi z Ziębaclinic oraz Pawłowi Wnętrzak i Jackowi Grzelec z KLG S.A z Katowic.
Rozmawiał Arkadiusz Hnida
