GOJU-RYU

Nazwa stylu, Goju-ryu; (go- twardy; ju- miękki; ryu- styl) oznacza "„twardo-miękki styl". Protoplastą stylu jest Kanryo Higaonna, wielki mistrz Naha-te; ale z oficjalnego twórcę uważa się Chojuna Miyagi.

Jeśli chodzi o zasadę stylu, to sam Miyagi porównywał swój styl do wierzby stojącej na wietrze, która pozostaje stabilna dzięki silnym korzeniom, nawet gdy jej gałęzie poddają się sile wiatru.

- ... trenuj tak, abyś mógł przyjąć każdy cios - uderzaj tak, abyś nie musiał przyjąć następnego ciosu - powiedział o nim Gogen "Kot" Yamaguch.

Kihon: miękki i delikatny styl chiński(okrężne, płynne ruchy i rozwijanie wewnętrznej energii) splata się z twardymi zasadami doskonalenia sprawności fizycznej i mocnymi, szybkimi technikami; do siły fizycznej przywiązuje się większą wagę niż w innych stylach; bardzo ważne są odporność na ból i wytrzymałość; specjalnością jest przyjmowanie ciosów, tak by zmniejszyć ich efekt fizjologiczny- osiąga się to przez techniki oddechowe, właściwe napinanie mięśni, itp.

Kata: w goju-ryu praktykowanych jest 12 kata; najprostsze to Gekisai-dai-ichi i Gakisai-dai-ni(autorstwa Miyagiego)- każda technika wykonywana jest oddzielnie, z pełną siłą i dużą koncentracją; Sanchin, śaifa, Seiyunchin, Shisochin, Sanseru, Sepai, Karurunfa, Sesan, Suparunpei pochodzą z Chin; Choyun Miyagi zmodyfikował podstawowe kata- Sanchin- skrócił je i dodał przemieszczanie ciała do tyłu

Kumite: walka w goju-ryu dąży do realności; zawodnicy dążą do bezpośredniego rozstrzygnięcia przez wymianę ciosów; część zawodników walczy zgodnie z zasadami współzawodnictwa sportowego- kontrolowanie i zaznaczanie ciosów; część woli zawody Kyokushinkai- większość technik wykonuje się z pełną siłą, poza poziomem jodan; jeszcze inni walczą w Rembukai- walka jest zupełnie realna, ale zawodnicy są bardzo silnie chronieni;