POD LUPĄ: ST-PIERRE VS ALVES

Rozpoczęty w 1993 roku przez Roriona Gracie cykl gal Ultimate Fighting Championship przekracza w najbliższy weekend magiczną barierę. Setna gala UFC (co prawda już pod skrzydłami innego właściciela) udowadnia, jak trafnym pomysłem było połączenie "walk bez reguł" z show i realizacją zaczerpniętą z bokserskich eventów. Zbliżająca się jubileuszowa gala obfituje w trzy walki wieczoru, my „pod lupę” postanowiliśmy wziąć dwa pojedynki w których stawką jest pas mistrzowski - poniżej dokładniejsze spojrzenie na jeden z nich – St. Pierre vs. Alves.

Od kiedy Georges St. Pierre powrócił z impetem na szczyt wagi półśredniej nie dając najmniejszych szans swoim rywalom ciężko jest sobie wyobrazić, że teraz ktokolwiek mógłby zatrzymać jego destrukcyjny marsz przez szeregi welther weight. Trwająca cztery rundy masakra na B.J. Pennie jakiej "Rush" dokonał w swym ostatnim występie jedynie potęguje uczucie całkowitej dominacji kanadyjskiego zawodnika. Na ironię jednak, przed pierwszą obroną tytułu - przeciwko Mattowi Serra - towarzyszyło nam dokładnie to samo uczucie, ta sama pewność w umiejętności mistrza co w dniu dzisiejszym. Ciężkie ręce Serry dobitnie nam wtedy uświadomiły, że w tym sporcie niczego nie można być pewnym a przecież będący na fali zwycięstw Thiago Alves ma wyraźnie więcej atutów aniżeli Serra przed UFC 69.

O ile "GSP" można porównać do surowego profesora karcącego swych studentów za najdrobniejsze błędy (walka z Fitchem jest tu chyba najlepszym przykładem), tak Alves jest niemal katem, który nie tylko wykonuje kolejne wyroki ale robi to w taki sposób, że potencjalny przyszły przestępca dwa razy się zastanowi zanim postanowi wstąpić na złą drogę. Bez wątpienia to co Alves zrobił z Parisyanem, czy Hughesem musiało wzbudzić szacunek pośród zawodników wagi półśredniej, jednak dopiero walka z Joshem Koscheckiem zobrazowała wszystkim jak bardzo "Pitbull" rozwinął się od porażki z Johnem Fitchem i jak trudnym obecnie jest przeciwnikiem.

Czytaj więcej na mmarocks.pl.